dobrze:)

Do czego pyłek pszczołom? Pszczoły już od wczesnej wiosny intensywnie oblatują kwiaty, ocierają się o pylniki i na ich pokrytym włoskami ciele zbierają się ziarenka pyłku. Gdy pszczoła wzbija się w powietrze przelatując na inny kwiatek wprawnym ruchem nóżek wyposażonych w specjalne “grzebyki” sczesuje ziarnka pyłku do specjalnych koszyczków na tylnej parze nóg. Podczas tej czynności doprawia pyłek nektarem lub miodem. Tworzą się w ten sposób dwie prawie równe grudki pyłku, zwane obnóżami, które pszczoła zbieraczka zanosi do ula. Rozładowuje je do komórki plastra i leci po następne. Wówczas do pracy przystępują pszczoły ulowe, które zwilżają pyłek śliną i miodem a następnie ubijają główkami w komórkach, które po zapełnieniu zasklepiają cieniutką warstewką wosku. W warunkach beztlenowych pyłek jest konserwowany przez “zakiszenie”. Od tej pory zwany już pierzgą (pszczelim chlebem) stanowi podstawowe źródło białka dla prawidłowego rozwoju rodziny pszczelej, w tym także źródło substancji odżywczych i mineralnych do produkcji mleczka pszczelego, którym pszczoły muszą karmić młode larwy dla zapewnienia im prawidłowego rozwoju. Sam miód by pszczołom nie wystarczył gdyż dostarcza on głównie energii. Pierzga (pyłek w plastrach) jest tak niezbędna pszczołom jak nam chleb, ziemniaki czy mięso. Bez niej istnienie i rozwój roju w ogóle nie byłby możliwy. W ciągu sezonu gromadzą ok. 30kg pyłku, z czego połowę zużywają a połowę trzymają “na czarną godzinę”.

http://www.apitherapie.de/forum/messages/33.html